Overwinteren 2015 05
Door: Francien
Blijf op de hoogte en volg Francien en Marcel
10 Januari 2015 | Portugal, Vila Real de Santo António
Er valt heel veel te verhalen over het verblijf in Moncarapacho. Zonovergoten, prachtig weer en daarom houden wij zo van dit camper-reizen.
Allereerst vieren we de 70ste verjaardag van Theo. Op de fiets de bergen door waar zij verblijven in een pracht omgeving. Het was gezellig zo bij elkaar te zijn en later ook voor onze camper nog weer verder bij te praten.
Op zondag bekijken we de markt in Moncarapacho. Veel hetzelfde, lingerie, pantoffels, visservesten, sieraden, tassen en natuurlijk iets te eten, zoals gebakken wafels en kip piripiri op het vuurtje.
Op een wat mistige vroege maandagmorgen fietsen we naar Tavira door de duinen en de lagune naar Tavira. Een hobbelroute en we deden er ruim 2 uur over, geen mens gezien onderweg, terwijl de terugweg langs de N-weg in een uurtje gepiept was.
We zijn al aardig gewend aan het gebrul van de leeuwen die dat trouwens alleen maar doen als ze gevoerd gaan worden. We hebben ook een dromedaris en een Chinese big rond de camper lopen. Ze zitten gelukkig wel vast aan een lang touw.
Circusmensen zijn gastvrij zo ervaren wij hier. Alle gasten, en dat zijn er momenteel niet zo heel veel, worden uitgenodigd voor een pizzamaaltijd met wijn en een optreden van de plaatselijke muziekvereniging. Zo noem ik het maar want we kwamen deze groep ook tegen op de zondagse markt. Je herkent de cassiere van de super, de bakker en de fruitverkoper, ze zingen allemaal of bespelen een instrument. De muziek wordt ingezet nadat de leider op een scheidsrechterfluitje heeft geblazen. Veel jongeren trouwens ook die meedoen.
Het gezelschap aan de lange tafels (zelf bord en glas meenmen) is internationaal. Dat internationale gezelschap is toch nogal vermoeiend merk ik, want je moet vaak en snel schakelen van duits, naar engels, naar frans en dan is het vaak zoeken naar weer een juist woord. Och zo blijf je toch een beetje een taalfanaat. En wat ontmoeten wij veel aardige en gezellige camperaars, allemaal een beetje van onze leeftijd die het werken met liefde hebben losgelaten en genieten van wat je zelf wilt doen en soms met elkaar zoals hier op deze camperplaats.
We fietsen naar Olhao binnendoor in het met sinaasappelbomen gevulde landschap. We eten ons broodje op een bankje langs de boulevard voor de (soms dure) stil liggende kleine en grote boten. ’s Zomers zal het hier wel drukker zijn, nu is het akelig rustig.
Terug fietsen we zoveel mogelijk langs de zeekust waar nog steeds een behoorlijke wind waait, maar daar hebben wij op de camperplek geen last van.
Dan is er vrijdag weer een gezellig samenzijn om 1 uur met een goed gevulde barbecue. De bekende platte piri piri kip ligt er op en ook zoiets als een speklap, de bekende korte kleine worstjes en nog meer wat ik niet benoemen kan. In alle talen klinkt de lach hetzelfde en dat is de boventoon van deze middag. Er wordt een minuut stilte gehouden voor de ramp in Parijs.
Circus mensen zijn bijzonder, ik zei het al. De plek is bijzonder, ons nomadenleven ligt even plat want hier reizen we met een heel gevarieerd gezelschap door levens, landen, ervaringen en ontboezemingen. Het heeft wel wat. Wat zeg ik? Het heeft en geeft heel veel.
Allereerst vieren we de 70ste verjaardag van Theo. Op de fiets de bergen door waar zij verblijven in een pracht omgeving. Het was gezellig zo bij elkaar te zijn en later ook voor onze camper nog weer verder bij te praten.
Op zondag bekijken we de markt in Moncarapacho. Veel hetzelfde, lingerie, pantoffels, visservesten, sieraden, tassen en natuurlijk iets te eten, zoals gebakken wafels en kip piripiri op het vuurtje.
Op een wat mistige vroege maandagmorgen fietsen we naar Tavira door de duinen en de lagune naar Tavira. Een hobbelroute en we deden er ruim 2 uur over, geen mens gezien onderweg, terwijl de terugweg langs de N-weg in een uurtje gepiept was.
We zijn al aardig gewend aan het gebrul van de leeuwen die dat trouwens alleen maar doen als ze gevoerd gaan worden. We hebben ook een dromedaris en een Chinese big rond de camper lopen. Ze zitten gelukkig wel vast aan een lang touw.
Circusmensen zijn gastvrij zo ervaren wij hier. Alle gasten, en dat zijn er momenteel niet zo heel veel, worden uitgenodigd voor een pizzamaaltijd met wijn en een optreden van de plaatselijke muziekvereniging. Zo noem ik het maar want we kwamen deze groep ook tegen op de zondagse markt. Je herkent de cassiere van de super, de bakker en de fruitverkoper, ze zingen allemaal of bespelen een instrument. De muziek wordt ingezet nadat de leider op een scheidsrechterfluitje heeft geblazen. Veel jongeren trouwens ook die meedoen.
Het gezelschap aan de lange tafels (zelf bord en glas meenmen) is internationaal. Dat internationale gezelschap is toch nogal vermoeiend merk ik, want je moet vaak en snel schakelen van duits, naar engels, naar frans en dan is het vaak zoeken naar weer een juist woord. Och zo blijf je toch een beetje een taalfanaat. En wat ontmoeten wij veel aardige en gezellige camperaars, allemaal een beetje van onze leeftijd die het werken met liefde hebben losgelaten en genieten van wat je zelf wilt doen en soms met elkaar zoals hier op deze camperplaats.
We fietsen naar Olhao binnendoor in het met sinaasappelbomen gevulde landschap. We eten ons broodje op een bankje langs de boulevard voor de (soms dure) stil liggende kleine en grote boten. ’s Zomers zal het hier wel drukker zijn, nu is het akelig rustig.
Terug fietsen we zoveel mogelijk langs de zeekust waar nog steeds een behoorlijke wind waait, maar daar hebben wij op de camperplek geen last van.
Dan is er vrijdag weer een gezellig samenzijn om 1 uur met een goed gevulde barbecue. De bekende platte piri piri kip ligt er op en ook zoiets als een speklap, de bekende korte kleine worstjes en nog meer wat ik niet benoemen kan. In alle talen klinkt de lach hetzelfde en dat is de boventoon van deze middag. Er wordt een minuut stilte gehouden voor de ramp in Parijs.
Circus mensen zijn bijzonder, ik zei het al. De plek is bijzonder, ons nomadenleven ligt even plat want hier reizen we met een heel gevarieerd gezelschap door levens, landen, ervaringen en ontboezemingen. Het heeft wel wat. Wat zeg ik? Het heeft en geeft heel veel.
-
10 Januari 2015 - 10:26
Theo Braamhaar:
Ziet er goed uit.Sweet memory,s.Ken de plaatsen nog van enkele jaren geleden.
Zijn nu aan het overwinteren in Altea Dorada.Prachtig appartement van een Nederlander.
Vaak met de huurauto erop uit.Ook niet gek,onder deze staalblauwe hemel.
Jullie wens ik nog veel van deze gelukkige trektochten.
Theo -
10 Januari 2015 - 10:34
Wilfri En Marian:
Zit er goed uit.
Marcel moet wel lief voor de kameel zijn.
veel zon en genieten.
knuffel -
10 Januari 2015 - 10:52
Jeanet:
Wat hebben jullie het toch heerlijk zo! Lieve groetjes uit stormachtig Duiven -
10 Januari 2015 - 11:14
Paul En Marianne Schenk:
Hallo Francien en Marcel, vanuit een winderig Julianadorp wensen wij jullie ook de beste wensen voor het nieuwe jaar. Veel gezondheid en veel kamperplezier. Wij zijn er ook aan toe en we hebben geen zin om het voorjaar hier af te wachten. Het lijkt ons erg leuk om ook de omgeving te bezoeken waar jullie zijn neergestreken. Jullie reisverslagen hebben dit enthousiasme om die kant op te gaan, alleen maar aangemoedigd.
Omdat het voor ons de 1e keer zal zijn dat we de Franse grens dan gaan oversteken, heb ik wat informatie nodig omtrent de voor ons meest makkelijk te volgen route. Een route waarbij we niet door sneeuw en ijs hoeven zodat ik het monteren van de winterbanden achterwege kan laten.
Misschien kan je ons aangeven hoe jullie gereden zijn want de door jullie omschreven "snelle" route spreekt ons ook erg aan. Het zal nog wel tot na 26 januari duren voordat we weg kunnen want we wachten nog even de verjaardag van één van onze kleinkinderen af die die dag 16 wordt. Maar dat we weg gaan, dat is (dv) zeker..
Wij gaan zo maar naar het schaatsen kijken en bereiden ons vast een beetje voor op de grote reis.
Wij wensen jullie een fijn weekend toe en verder heel veel plezier daar in de Algarve.
Liefs Paul en Marianne.. -
10 Januari 2015 - 12:56
Bob:
Wat een heerlijk verhaal.Blijf lekker genieten.
Heel veel groetjes uit het zon overgoten Den Helder.18 gr.en windstil!!!!!
Oh,ik vergis me,het is 8 gr.windkracht 9 en een bak met regen.
Bob -
10 Januari 2015 - 14:01
Ton:
Weer heerlijke verhalen en wat een lekker weer op die zonnige foto's. Een camperplaats bij een circus, het moet niet gekker worden ! Zie ik nieuwe fietsen op de foto's of vergis ik me ?
groet van Ton en Hannie. -
10 Januari 2015 - 17:48
Trinet:
Wat een geweldige plek hebben jullie daar bij het circus! Ik ben jaloers (groen!!). Dat zou ook echt iets voor mij zijn. En natuurlijk bedoel ik niet de camperplek op zich, maar het gezelschap van mensen én dieren op die plek. Echt tóp!! Ik kan me helemaal voorstellen dat je op die plek mooie en aangrijpende levensverhalen hoort. Niets praat beter als tegen een 'vreemde'. Blijf lekker daar, zou ik zeggen... -
11 Januari 2015 - 13:21
Marren:
Het is echt wel bijzonder om zo dicht bij de circusdieren te staan. Het zal de laatste keer zijn want volgens mij zijn wilde dieren over een tijdje verboden bij een circus. Wel terecht vind ik. Die beesten willen, net zoals wij, vrij kunnen rennen/reizen. Dat hoort ook zo.
Wilde dieren horen niet in hokken of aan touwen en kettingen voor het vermaak van de mens.
Haha, ik lijk wel van de dierenpartij. Maar ik meen het wel.
Veel plezier!!
Groetjes
Marjan -
11 Januari 2015 - 13:46
Hetty Van Zoest:
Jullie hebben de smaak weer te pakken lees ik met veel plezier! En dan die beesten erbij maakt het nog meer bijzonder. Die mooie blauwe luchten spreken me ook erg aan! Hier is het net herfst! Maar vanaf 1-1-2015 gaan we ook hier weer de goede kant op gelukkig!
Geniet er weer van samen!
groetjes, Hetty -
12 Januari 2015 - 11:37
Wil:
Hadden jullie niet even de dromedaris van het circus kunnen lenen om over de hobbelfiets route te gaan?
Dat had ik wel eens willen zien, zo rustig schommelen met z'n tweetjes.
Hartelijke groet,
Wil.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
